Eén vierkante kilometer. Een gedeelde stad omgeven door muren, gebouwd op verwoesting, gebouwd op verhalen van hoop. Stad van utopie en gebrekkige werkelijkheid. 
Eén vierkante kilometer. Huis van God, huis van mensen. Thuis van joden, christenen en moslims; van de bewoners van de vier wijken, toeristen en pelgrims, verkopers en kopers; van Palestijnen en Israëli’s, burgers en soldaten, gestoorden en weldenkenden. Stad van poëten en grofgebekten.
Eén vierkante kilometer. Een levende stad waarin grenzen worden bewaakt, uitgedaagd en overschreden. Een grenzeloos begrensde stad, waar verbondenheid in verdeeldheid heerst. Stad van samen apart.

Wie zijn camera op Jeruzalem richt, realiseert zich onmiddellijk: er valt meer buiten mijn lens dan er in. Jeruzalem is complex, te complex misschien? Met de camera probeer ik de stad te ontrafelen, zoek de onvermijdelijke grenzen op, voelt ze en koestert ze. De focus op mensen en situaties hebben mijn blikveld zoveel ruimer gemaakt. 

Gedeeld Jeruzalem biedt vensters op een bijzondere stad en de mensen die er thuis zijn. 

 

“At first, Jerusalem confuses you, and then it puts you straight.
Jerusalem provides you with insight. Although … some remain confused forever!”
From interview with Father Samuel